Powrót woniejącego dywanu i magii.

Może pamiętacie Bogdana – co to był naprawiany i dla niego Duża kupiła stary dywan, żeby mógł chodzić i się nie ślizgać. Dywan miał moc, Bogdan się nauczył znów chodzić. U góry jestem JA, poniżej Bogdan.

Potem był Piasek – też mu dywan (i aparatura do rehabilitacji) pomagały stanąć na nogi. Piasek się zrewanżował osikując dywan doszczątkowo znaczy kompletnie a miał w tym fprawę, bo miał jaja.

Duża pocięła go (znaczy dywan, nie Piaska) na 4 części, żeby mieć więcej dywanów magicznych.  Oddała jeden czy dwa fundacji, żeby moc była z nimi też, ale przedtem Duża dała dywan do prania.

Duży to co zostało go schował zacnie i dywan i jego magia se siedziały w jakimś garażu.

Aż przyszedł czas na powrót magii  – choć Rumiankowi raczej nie pomoże, ale żeby było ciekawiej w domu, Duża znów położyła dywan. Czy tam jego szczątek.

I mimo tego prania i enzymów śmierdzi niebywale. Się bukiet rozwija szczególnie jak słońce na nim jest. Mje nie przeszkadza, fajnie się leży.

I jak mówiłem – Rumianek ma bardzo popsutą nóżkę i jemu nie pomoże  😦 ale!!!!  Pomógł Matyldzie!

Matylda była bardzo chora, nam się widziało, że chciała za TM. Naprawdę, Duża ręce załamała, wet w sumie też. W kuwecie leżała, nie myła się, nie jadła a wyniki miała git i wszystkie, nawet jakieś wjelce zagraniczne i kosztowne.

Naprawiali ją długo. Ale się naprawiła nieco – mniemam, że od leżenia na dywanie.

Bo dywan bardzo lubi, leży i się z nim stapia wizułalnie, bo jest taka w ciapki jak dywan. Można na nią wdepnąć.

I jeszcze – na tym śmierdzącym dywanie bawi się z Rumiankiem – znaczy on ją męczy i gryzie (bo to gnojek klops jest) a ona mu uszka wylizuje.

Magiczny jest ten dywan, nie ma co.